"Ortak gözün yıkım gördüğü yerde onur" arayan hümanist Sebastião Salgado

Fotoğrafın “ikonu”, “usta”sı veya “dahisi” , “büyük öncü” ve “ilham kaynağı” nesiller boyu fotoğrafçı , "büyük Brezilyalı", kendi başına "anıtsal miras" ... Brezilya basınından, ölümünün duyurulmasından bu yana övgüler yağıyor Sebastião Salgado, bu Cuma, 23 Mayıs'ta, 81 yaşında. Brezilyalı-Fransız foto muhabiri, 2010 yılında Endonezya'da yakalandığı sıtmanın bir sonucu olan lösemi nedeniyle yaşadığı Paris'te hayatını kaybetti.

Folha de São Paulo, kaderinde fotoğrafçılık olmayan birinin yolculuğunun izini sürüyor . 1944 yılında Brezilya'nın güneydoğusu Minas Gerais'in küçük bir köyünde doğdu. São Paulo Üniversitesi'nde önce hukuk, ardından ekonomi okudu ve ardından Ekonomi Bakanlığı'na katıldı. Sol görüşlü bir aktivist olan yazar, 1964-1985 yılları arasında askeri diktatörlük döneminde gördüğü zulümden kaçarak Paris'te siyasi sığınma hakkı elde etti ve sonunda Fransız vatandaşlığına geçti.

Uluslararası Kahve Örgütü'nde çalışan Salgado, sık sık Afrika'ya seyahat etti ve 1970 yılında eşinin kendisine verdiği bir kamerayla fotoğraf çekmeye başladı. Gazeteye verdiği demeçte , "Anlık görüntülerin bana finansal raporlardan daha fazla keyif verdiğini fark ettim." dedi.

Üç yıl sonra kendini tamamen tutkusuna adamaya karar verdi. Serbest foto muhabirliği yapan fotoğrafçı, 1979'da saygın Magnum ajansına katılmadan önce Portekiz'deki Karanfil Devrimi ve Mozambik Bağımsızlık Savaşı'nı yakından takip etti.